Engelsch admiraal, geb. 1770, overl. 28 April 1851, trad in 1783 bij de marine in dienst, nam deel aan den slag bij Trafalgar (1805), aan het bombardement van Vlissingen (1809), aan de verdediging van Cadix, werd in 1821 vice-admiraal, kreeg in 1826 order de Grieken hulp te verleenen, en voerde voor Navarino het opperbevel over de vereenigde fransche, engelsche en russische vloot; de tories bewerkten zijn terugroeping; als lid van het parlement verdedigde hij de zaak der liberale beginselen.
Zijn zoon, William John B., geb. 1804, overl. 1884, onderscheidde zich in den Krimoorlog, kreeg het opperbevel over het leger, voerde dit in 1855 naar Engeland terug, werd in 1859 gouverneur van Gibraltar, en kreeg later voor het district Greenwich zitting in het Lagerhuis.
