fransch wis- en natuurkundige, in Bourgondië geb., overl. in 1684, was priester te St. Martin-sous-Beaune en lid van de academie der wetenschappen.
Hij maakte zich zeer verdienstelijk voor de hydrostatica en hydraulica. Door zijn proeven bevestigde hij de theorie der beweging, door Galilei opgesteld. Zijn geschriften werden bijeenverzameld in 2 dln. uitgegeven te Leiden in 1717 en in 1740 te ’s Hage. Zijn Traité da mouvement des eaux verscheen te Parijs in 1786.Wet van Mariotte
ook wel bekend onder den naam de Wet van Boyle. Zij luidt: De spanning van een gas (bij eenzelfde temperatuur) is met het volume van steeds dezelfde gewichtshoeveelheid omgekeerd evenredig, en wordt uitgedrukt in de formule pV = constant, tevens voorop gesteld dat de temperatuur hetzelfde blijft. Mariotte vervaardigde een Uvormig gebogen glazen buis, met een langen en een korten arm. De korte arm werd gesloten. Door het ingieten van eenig kwik tot een gelijke hoogte in beide deelen der buis, werd de lucht opgesloten, welke lucht, door het ingieten van meer kwik in het lange deel, saamgeperst werd.
Hierdoor bewees hij dat de dichtheid dier lucht aan de drukking, en het volume omgekeerd aan die drukking evenredig is. Door verdeelde schalen, langs beide deelen der buis geplaatst, werd het volume, zoowel als de kracht van drukking (de laatste uit de hoogte der kwikkolom afgeleid) afgelezen. Verdere proefnemingen hebben de waarheid dezer wet voor dampkringslucht, voortgezet tot een drukking van 27 atmospheren, bewezen. Bij andere gassoorten is zij slechts ten deele waar.
