Eclectici

betekenis & definitie

(gr., uitkiezers, uitlezenden) bij de Ouden die wijsgeeren die zich niet bij een bepaalde richting aansloten, maar uit de verschillende wijsgeerige stelsels datgene uitkozen wat hun het meeste aanstond, zoodoende zich schijnbaar een nieuwe, uitgelezen wijsbegeerte saamstellende; deze methode, eclecticisme geheeten, vond tot in de laatste eeuw vóór Chr. veel aanhangers, om met een volkomen religieus en philosophisch syncretisme (zie ald.) te eindigen. Iets meer als bloote E. waren de Nieuw-platonici. De eclectische methode werd ook later veelvuldig gevolgd door dezulkendie gelijk de oudste christel. philosophen, de philosophie als een op zich zelf onnoodigen, als propagandamiddel echter bruikbaren steun voor het geopenbaarde geloof beschouwden. Eclectische richtingen komen ook in de nieuwere philosophie voor. Zoo wordt b.v. de philosophie van V. Cousin en zijn navolgers de eclectische genoemd.