fr.; (blauwkous; dtsch Blaustrumpf, eng. blue-stocking). Schimpnaam voor een schrijfster die gaarne met kennis pronkt, wier stijl in hooge mate blijk geeft van pedanterie, en van zucht om te schitteren en om voor onbegrepen door te gaan.
Bas-bléuïsme is de tot wanstaltige afmetingen gezwollen schrijversijdelheid, de hypertrophie der literarische inbeelding, bij de vrouw (Haurigot). Ook schimpende benaming voor een vrouw, die door het uitstallen van hetgeen ze weet of meent te weten vermoeit, en ook (doch in dit opzicht meer te beschouwen als een gemeenplaats), voor een vrouw van buitengewone ontwikkeling, Als oorsprong dezer uitdrukking wordt gewoonlijk het volgende aangenomen: bij de bekende engelsche schrijfster Montague (1720-1800) kwamen eenmaal per week een aantal vriendinnen, doch slechts zulke die in de wereld der letteren eenig aanzien genoten, bijeen; ook werden enkele mannen toegelaten; een dezer laatste, een zekere Stillington, droeg steeds blauwe kousen; hieruit namen enkele naijverige afgewezen vrouwelijke letterkundigen aanleiding de kleine klub spottenderwijs.de klub der blauwkousen te noemen; deze benaming bleef eerst beperkt tot de leden der klub, werd vervolgens op pretentieuze schrijfsters en eindelijk op elke vrouw van ongewone bekwaamheden en van eene van het geijkte afwijkende levensbeschouwing toegepast.
