een secte in de 9de eeuw, die zich zoo noemde naar haar voorganger, Abraham van Antiochië; zij loochende de godheid van Christus. Ook de naam van een groep Boheemsche Deïsten, die, vertrouwende op het edict van verdraagzaamheid door Jozef II (1782) uitgevaardigd, zich aanhangers verklaarden van de belijdenis van aartsvader Abraham vóór diens besnijdenis; zij verwierpen den geheel en Bijbel, uitgenomen de tien geboden en het „Onze Vader”.
Jozef II duldde hen niet, doch verstrooide hen door Slavonië, Hongarrije, enz. waar zij weldra verloren geraakten.
