VERNAGELEN - (vernagelde, heeft vernageld), bespijkeren ; toespijkeren: de deur is vernageld; (fig.) het gat is vernageld, er is eenig beletsel in den weg gekomen;
— een vernageld paard, hinkend gemaakt, doordat een of meer der hoefnagels de hoeflederhuid drukken of verwonden ;
— een kanon vernagelen, het onbruikbaar maken door het inslaan van een spijker in het zundgat. VERNAGELING, v. het vernagelen; (hoefsm.) vernageling op het aanbeeld, als de vernageling veroorzaakt is door te vet gestampte nagelgaten.