UITLACHEN

betekenis & definitie

UITLACHEN - (lachte uit, heeft uitgelachen), ten einde lachen; lachend bespotten; iem., een ongelukkige uitlachen; iem. in het gezicht uitlachen;

— (fig.) zich (om iem.) niet bekreunen: ik lach hem uit, ik geef niet om hem. UITLACHING, v.