Quintessence QUINTESSENS, v. (scheik.) het door gedurige overhaling geconcentreerde werkzame bestanddeel eener stof;
— de keur of kern (van iets), het fijnste, edelste, krachtigste;
— de ware inhoud (van iets) in den minst omvangrijken vorm: de. quintessens der zaak is gauw verteld.