(onderkelderde, heeft onderkelderd), van een kelder voorzien; een kelder of holle ruimte onder iets graven; inz. in VlaamschBelgië gebruikelijk: geheel dat gebouw is onderkélderd; eene onderkelderde kamer;
— ondergraven, ondermijnen; eene holle ruimte onder iets maken en daardoor van zijn steunsel berooven, (w. g.): het water heeft den dijk onderkelderd; het ijs is onderkelderd, wanneer het water zakt en er alzoo tusschen het ijs en het water eene ruimte overblijft. ONDERKELDERING, v.