INTIEM, bn. bw. (-er, -st), innig: zijne intiemste gedachten blootleggen; iets intiems, iets van vertrouwelijken aard; een intiem gesprek, vertrouwelijk; een intiem souper, huiselijk, niet vormelijk;
— gezellig, knus: een intiem hoekje; iemands intieme leven, zijn privaatleven;
— intiem met iem. zijn, zeer vertrouwelijk, (ook in toepassing op ongeoorloofd sexueel verkeer); intieme vrienden, boezemvrienden.