HELLEBAARD, v. (-en), (hist.) zeker wapen, waarmede gestoken en gehouwen kan worden, eene strijdbijl van bijzonderen vorm aan een lange spies. HELLEBAARDIER, m. (-s, -en), krijger die met eene hellebaard gewapend is: de poort werd door enige hellebaardiers bewaakt.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
