CORRESPONDENTIE, v. (-s, ...tiën), briefwisseling de correspondentie voeren, af toeken;
— de gewisselde brieven: de geheele correspondentie overleggen;
— in eene courant of een tijdschrift: zekere rubriek bevattende antwoorden, opmerkingen, mededeelingen enz. door de redactie aan de inzenders van brieven of ingezonden stukken;
— aansluiting van het eene middel van vervoer aan een ander;
— (gesch.) contracten van correspondentie, de overeenkomsten waarbij regenten in de 18de eeuw de ambten onderling verdeelden.