aannaaien

betekenis & definitie

Aannaaien - (naaide aan, heeft aangenaaid), naaiende vasthechten; spoed maken met naaien; - (fig), iemand ooren aannaaien, iem. iets wijs maken, op de mouw spelden: ik laat mij niets aannaaien; zeew.) het rak aannaaien, het rak aan de ra verbinden. AANNAAIING, v.