bn. bw. (-er, -st),
1. onkundig, geen kennis bezittende: het onwetende kind; onwetend zondigt men niet-, de onwetende menigte;
2. (vero., Zuidn.) niet bekend (met): onwetend van het gevaar dat hen dreigde;
3. bw., zonder te weten wat men doet.
Gepubliceerd op 01-01-2021
Onwetend
betekenis & definitie
