Onverbloemd

betekenis & definitie

bn. bw.,

1. niet schoner gedacht of voorgesteld dan het in werkelijkheid is: de neiging om zich boven de alledaagse en onverbloemde wezenlijkheid te verheffen;
2. ongehuicheld, oprecht: onverbloemde deugden ; — bw.: onverbloemd de waarheid zeggen.