(Fr.: raffinage et soudage sous laitier électroconducteur; Du.: Elektroschlackenprozess; Eng.: electroslag refining or welding), het afsmelten van één of meer metaalelektroden (zonder vlamboog) door weerstandverhitting van een gesmolten slaklaag tussen de elektrode en het smeltbad.
Het metaalbad stolt, of gericht door snelle koeling in een watergekoelde metalen vorm tot een blok, of tussen twee te verbinden stukken metaal en zijdelings van de spleet aangebrachte hulpkoelstukken tot een las. Beide methoden vinden veel toepassing: de eerstgenoemde methode, het elektroslak-raffinageproces (ESR), om metaalblokken van zeer hoge zuiverheid (insluitsels gaan in de slak over), fijne structuur (snelle stolling) en grote homogeniteit (gerichte stolling zonder segregatie) te produceren; de tweede, het elektroslak-lassen, is de beste methode om stukken met zeer dikke wanden goed te lassen. De afsmeltelektrode wordt automatisch bewogen om tijdens het afsmelten de juiste afstand tot het smeltbad te behouden. Bij lassen wordt de draad (meestal meer draden) synchroon van een haspel toegevoerd.Het principe werd reeds in de vorige eeuw ontdekt. Pas na 1955 realiseerde men zich dat het proces geschikt is om zeer zuivere legeringen te maken, van belang voor de moderne vliegtuigturbines. Deze konden voordien slechts in hoog vacuüm worden gemaakt.