(Fr.: dipôle électrique; Du.: elektrischer Dipol; Eng.: electric dipole), een systeem van twee ladingen q en −q op onderlinge afstand d.
Elektrisch dipoolmoment p (ook wel pe en μ), een vector met grootte qd en een richting die wijst van de negatieve naar de positieve lading. Als de ladingen constant zijn in de tijd geldt voor de potentiaal V(r) ter plaatse r in vacuüm, met de oorsprong midden tussen beide ladingen:
V(r) = 1/(4𝜋ε0) (p∙r)/(|r|3)
Het elektrostatische E-veld volgt dan uit: E(r) = − grad V(r)(zie Elektromagnetisme). Het E-veld staat in afb. 1 en 2 met als onderscheid dat in afb. 2 geschetst is hoe het veld op een grote afstand |r|>> d wordt waargenomen.
Men spreekt van een trillende elektrische dipool, wanneer de ladingen harmonisch en in fase in de tijd variëren. Een dergelijk systeem zendt bij voldoend snelle variaties elektromagnetische golven de ruimte in, die zich op grote afstand als lopende bolgolven gedragen (voorts zie Antenne).
Sommige moleculen bezitten een ladingsverdeling, die in goede benadering als een dipool kan worden opgevat. Geplaatst in een elektrisch veld vertonen alle atomen en moleculen een zgn. geïnduceerd dipoolmoment.