Technische encyclopedie

Winkler Prins (1975)

Gepubliceerd op 10-01-2025

DIMETHYLKETON

betekenis & definitie

(Fr.: diméthylcétone; Du.: Dimethylketon; Eng.: dimethylketone), triviaal: aceton, het eerste lid van de reeks der alifatische ketonen (alkanonen) met de formule

CH3-CO-CH3, een kleurloze vloeistof met relatieve dichtheid 0,7899; smeltpunt −95,35 °C en kookpunt 56,2 °C. De damp is brandbaar en met lucht gemengd explosief. De belangrijkste technische methode bestaat uit het dehygroneren van 2-propanol (isopropylalcohol) door bij hoge temperatuur dampen hiervan over een katalysator te leiden.

Dimethylketon is een veel gebruikt oplosmiddel, vooral voor polaire stoffen. Bij diabetes komt het in bloed en urine voor als afbraakprodukt van koolhydraten. Verder is dimethylketon uitgangspunt voor de bereiding van o.a. chloroform, jodoform en sulfonal. Onder invloed van zuren en alkaliën vertoont het condensatiereacties; zo ontstaat bijv. bij verhitting met geconcentreerd zwavelzuur 1,3,5-trimethylbenzeen.

< >