(Fr.: cylindre; Du.: Zylinder; Eng.: cylinder). Laten een al dan niet gesloten kromme k (de richtkromme) en een rechte l in de ruimte gegeven zijn, en wel zó dat k en l niet in twee onderling evenwijdige vlakken liggen. Het lichaam dat wordt begrensd door beschrijvende rechten die evenwijdig zijn aan l en een punt gemeen hebben met k, alsmede door twee evenwijdige platte eindvlakken (grond- en bovenvlak), heet een cilinder. De verzameling van alle beschrijvende rechten vormt de cilindermantel.
De hoogte h van de cilinder is de afstand tussen de eindvlakken. Is de oppervlakte van het grondvlak A, dan is de inhoud van de cilinder hA.
Een cirkelcilinder is een cilinder waarvan de eindvlakken cirkels zijn; een rechte cilinder is een cirkelcilinder, waarvan de as (verbindingslijn middelpunten cirkels) loodrecht op het grondvlak staat.