Technische encyclopedie

Winkler Prins (1975)

Gepubliceerd op 23-12-2024

CARBORUNDUM

betekenis & definitie

in de techniek de gebruikelijke (oorspronkelijk een merknaam) naam voor siliciumcarbide SiC. Carborundum is zeer hard, heeft een goed warmtegeleidingsvermogen, verdraagt zowel hoge temperaturen als temperatuurwisselingen, geleidt goed elektriciteit en is onoplosbaar in nagenoeg alle zuren.

Deze eigenschappen maken dat het technische toepassing vindt bij extreme omstandigheden van mechanische, thermische of chemische belasting. Zeer algemeen is het gebruik als slijpmiddel in slijpschijven en op schuurpapier. Voorts wordt het in keramische produkten verwerkt, als vuurvast materiaal met een goede weerstand tegen temperatuurwisselingen of in produkten die tegen chemische aantasting bestand moeten zijn. Tegels worden wel voorzien van een slijtvaste SiC-laag; in de verfindustrie wordt het verwerkt in antislipverf. Het wordt als verhittingselement toegepast in elektrische ovens voor zeer hoge temperaturen tot 2000 °C. De bereiding van SiC geschiedt door reductie van kwarts of kwartszand met koolstof (antraciet) in een elektrische oven bij 3000 °C.

< >