(Fr.: indice de réfraction; Du.: Brechungsindex; Eng.: refractive index), symbool n, grootheid met dimensie 1, gedefinieerd als het quotiënt van de sinus van de hoek van inval en van de hoek van breking van licht, indien deze bij het bereiken van het scheidingsvlak van twee media na het eerste medium doorlopen te hebben in het tweede medium doorloopt.
In formule: (sin ⍺)/(sin β) = n1,2 . Hierin is ⍺ de invalshoek, β de brekingshoek, n1,2 de brekingsindex van medium I ten opzichte van medium 2. Voorts zie Refractie.