(Fr.: commande; Du.: Steuerung; Eng.: open loop control), dat gedeelte van een systeem dat de acties van de verschillende systeemdelen zodanig stuurt, dat het beoogde procesverloop wordt gerealiseerd. Kenmerkend voor de besturing is het ontbreken van de terugkoppeling van het stuureffect bij het procesverloop op de hoedanigheid van het stuursignaal, dit in tegenstelling met een regeling waarvoor het bestaan van deze terugkoppeling van essentieel belang is.
Een voorbeeld van een besturing is het aan- en uitschakelen van een stadsverlichting op tijdbasis; een ander voorbeeld is het vergroten of verkleinen van de warmtestroom door een verwarmingsradiator in een kamer, op basis van de temperatuur van de buitenlucht. Een onjuist voorbeeld van een besturing vormt het besturen van een auto tijdens het rijden door een bocht. Hier wordt immers het bereikte effect op het procesverloop (het volgen van de bochtbaan) voortdurend door de ‘bestuurder’ visueel gemeten, het verschil tussen de gewenste baan en de gerealiseerde baan geanalyseerd en een noodzakelijk correctiesignaal aan het ‘stuurwiel’ toegevoerd. Hier ware het beter te spreken van een regeling van de baan van een auto, in plaats van een besturing daarvan. Het spraakgebruik vertoont, met betrekking tot sturen en regelen, echter vele onjuiste toepassingen van deze beide woorden of van daarvan afgeleide begrippen.