een vakwerkbrug, in 1940 door de Engelsman D.C. Bailey ontwikkeld als militaire hulpbrug die te velde kan worden samengesteld uit gemakkelijk hanteerbare en transportabele eenheden.
De rijweg rust op dwarsdragers welke steunen op twee vakwerkhoofdliggers. Deze liggers zijn opgebouwd uit identieke rechthoekige panelen, eventueel aangevuld met schoren en raamwerk voor meervoudige en dubbele constructies zoals die noodzakelijk zijn voor grotere overspanningen of om een groter draagvermogen te bereiken. De stalen onderdelen worden door oog- en penverbindingen en moerbouten gekoppeld tot een stijf geheel dat op het land wordt gemonteerd en door middel van rollen op zijn plaats wordt geschoven. Een paneel is maximaal 260 kg zwaar en kan gemakkelijk vervoerd en door zes man gehanteerd worden. Met de maximaal drie op elkaar en drie naast elkaar gemonteerde panelen voor de hoofdliggers is de spanwijdte variabel van 9...66 m en de toelaatbare belasting 10..100 t. Door de standaardeenheidconstructie is het met de baileybrugonderdelen mogelijk ook havenhoofden, pieren, pijlers, railconstructies enz. samen te stellen. De baileybrug is veelvuldig en met veel succes gebruikt in de Tweede Wereldoorlog, aangezien zij zich leende voor zeer uiteenlopende omstandigheden en behoeften, heeft militaire betekenis en wordt ook in de civiele sector nog wel toegepast.