(Fr.: explorer; balayer; Du.: abtasten; Eng.: to scan), in de elektronische beeldtechniek (o.a. beeldtelegrafie en televisie) het ontleden van het beeld aan de zendzijde in een eindig aantal afzonderlijke beeldpunten en het omzetten van de karakteristieke eigenschappen van elk beeldpunt in elektrische signalen.
Aan de ontvangzijde worden de overgebrachte signalen weer omgezet in beeldpunten die te zamen het oorspronkelijke beeld reproduceren. De beeldpunten worden gekarakteriseerd door hun plaats in het beeld, hun luminantie, die de helderheidsgewaarwording teweegbrengt, en de chrominantie, die de kleurgewaarwording veroorzaakt. Men zou zich nu kunnen voorstellen dat aan elk beeldpunt aan de zendzijde een overdrachtskanaal toegewezen is waarlangs de informatie overgebracht wordt naar een corresponderend punt aan de ontvangstzijde. De informatieoverdracht geschiedt dan voor alle beeldpunten gelijktijdig (simultane overdracht). Dit vergt een onpraktisch groot aantal overdrachtskanalen. Daarom worden de eigenschappen van de beeldpunten niet gelijktijdig, maar zeer snel achtereenvolgens overgeseind (sequentiële overdracht) volgens een bepaald aftastprogramma dat onder meer bepaald wordt door beeldbegrenzing, beeldinhoud en eenvoud van technische realisatie van het aftastschema.Bij verschillende registratietechnieken spreekt men ook van aftasten, bijv. van de groef in een grammofoonplaat, van een optisch geluidsspoor op een film of van een magnetisch spoor op een magneetband. In digitale technieken wordt aftasten ook wel gebruikt in de betekenis bemonsteren.