(Fr.: abondance; Du.: Häufigkeit; Eng.: abundance), ook: abundantie, in het algemeen: overvloed; in de chemie, kernfysica enz. de verhouding van de hoeveelheden waarin elementen in de natuur voorkomen, meestal uitgedrukt in %.
De astronomie hanteert hetzelfde begrip ten aanzien van de hoeveelheden in sterren, waarin de waterstofabondantie het grootst (bijna 90%) is, gevolgd door die van helium (ca. 10%); zwaardere elementen (O, Ne, C, N enz.) komen slechts tot gemiddeld 0,1 % in totaal voor. Van de metalen is ijzer het meest abondant. Abondanties worden bepaald door analyse van het spectrum der sterren, waarbij men gebruik maakt van gloeikrommen en stermodellen.