Algemeen Technisch woordenboek

H.J. van Eyk (1916)

Gepubliceerd op 03-12-2020

Steenkool

betekenis & definitie

De als mineraal in de natuur voorkomende kool van plantaardigen oorsprong. Heeft een koolgehalte van 70 tot 96% en is de belangrijkste brandstof, die men thans heeft, tevens is het nuttig om allerhande stoffen, lichtgas, teer, enz. uit te bereiden.

De kool is meest zwart, soms bruin en wordt genoemd naar den vorm waarin het gevonden wordt: schilfer-, blader-, grove-, vezel- of roetkool. Het is ontstaan uit plantaardige stoffen, die onder hoogen druk afgesloten zijn van de lucht. De stof verloor daardoor langzaam veel zuurstof en waterstof, terwijl de koolstof overbleef. In dichte kool vindt men zelfs nog veel van den organischen bouw terug en kan men dikwijls duidelijk boomstammen, zelfs geheel onbekende met de ringen vormen waarnemen.

< >