Synoniem van toeval

toeval - een niet te voorspellen gebeurtenis of omstandigheid. Een gelukkig toeval heet een tref, treffer of toevalstreffer. Zie: meevaller.

De ruimste beteekenis heeft het woord gebeurtenis, dat in het algemeen iets aanduidt, dat geschiedt of voorvalt. Voorval is een op zich zelf staand feit of eene gebeurtenis, die slechts enkele personen betreft. Voor gebeurtenis en voorval wordt ook bet aan het Fransch ontleende woord feit gebruikt. Onder feit verstaat men nog meer dat wat geschied is, hetgeen de Duitschers thatsache noemen, waaraan wederom het germanisme daadzaak ontleend is. Bovendien wordt feit gebruikt in den zin van historische gebeurtenissen. Aan toeval is altijd het bijdenkbeeld verbonden van iets onverwachts of verrassends. Avontuur is eene buitengewone, eene toevallige, buiten den regel zijnde, gebeurtenis; dikwijls is er de gedachte van gevaar aan ver¬bonden. ,,De nederlaag van Napoleon bij Waterloo was eene gewichtige ge¬beurtenis; de ontmoeting van Blucher en Wellington aan den avond van den slag was een gedenkwaardig voorval; het niet verschijnen van het corps van Grouchy op het beslissende oogenblik was voor de Franschen een nood¬lottig toeval. De vlucht van Napoleon uit Rusland was vol avonturen. Bij de studie der historie moet men veel feiten en jaartallen leeren.”

toeval - zelfstandig naamwoord
uitspraak: toe-val

1. wat je niet van tevoren kon zien aankomen
♢ het is toeval dat we elkaar tegenkwamen
2. aanval van epilepsie (vallende ziekte)
♢ hij kreeg een toeval in de kerk

Zelfstandig naamwoord: toe-val
het toeval
het toevalletje