Vroom

betekenis & definitie

een afl. van voor (zie Vroeg) en bet.: vóór aan zijn, vooral in den strijd ; vandaar de vroegere meest gewone beteekenis van: dapper. Vgl. ’t Mnl.: „Die Keyser werde hem (= weerde zich) vrome lijc.” De tegenw. bet., n.l. godsdienstig, zal wel ontstaan zijn uit die van: de voorste, de dapperste in den strijd des geloofs.