(Os. frithu), van den Germ. wt. fri = liefhebben (zie Vriend), Idg. pri. Uit de bet. van beminnen ontwikkelde zich die van: zorgen voor iemand of iets; beschermen; vgl. ’t Vrijthof — de afgepaalde en daardoor beschermde plaats (Hgd. Friedhof = kerkhof. 1) Vrede is dus de toestand waarin geen haat of twist, maar liefde heerscht; waarin alles weer beschermd wordt door het gesloten verdrag. Zie ook Vrij.
l) In de Geldersche Vallei noemt men een heining om de weide nog
steeds een vree, verkorting van vrede. Zoo zeide men in ’t Mnl.: God verde (metathesis van vrede = behoede, bescherme) mi van zulken grieve:’ (= smaad). Zie ook Vernielen.
