Frans historicus, *21.7.1914 Blois. Ariès studeerde aan de Parijse Sorbonne.
Van 1943—79 was hij verbonden aan het Institut français als directeur voorlichting inzake tropische landbouw. Sinds 1978 is hij werkzaam aan de Hogeschool voor sociale wetenschappen te Parijs. Zijn interesse voor de samenhang tussen historische demografie en mentaliteitsgeschiedenis leidde tot zijn studie Histoire des populations françaises et de leurs attitudes devant la vie (1948; herz. dr. 1971). Bekend vooral werd Ariès door zijn boek l’Enfant et la vie familiale sous l’ancien régime (1960), dat zich bezint op de notie kindsheid, die volgens hem in de middeleeuwen niet bestond en pas in de 17e-18e eeuw tot ontwikkeling is gekomen. Werken: Les traditions sodales dans les pays de France (1943), Le temps de l’histoire (1954), Western attitudes towards death (1974), Essais sur l’histoire de la mort (1975), L’homme devant la mort (1977), Un historien du dimanche (1980).
