Weenix (Jan), geboren in 1640 te Amsterdam, gestorven aldaar 1719. Hollandsch stillevenschilder, leerling van zijn vader, Jan Baptiste W. en vermoedelijk ook van zijn oom Melchior d’Hondecoeter. Hij schijnt niet in Italië geweest te zijn en wordt na een verblijf van vier jaren (1664—68) te Utrecht, meestal te Amsterdam vermeld. Van 1702—14 was hij hofschilder van den keurvorst van den Paltz en schilderde voor het slot Bensberg bij Dusseldorf een reeks van wandversieringen, die onder het beste hooren, dat in dien tijd gemaakt is.
Thans zijn deze werken verdeeld over de Musea te München en Augsburg en het slot Schleiszheim. W. schilderde even als zijn vader stillevens, jachttafereelen en dergelijke, doch ook portretten en landschappen. Beroemd is zijn stilleven met een dooden haas, dat herhaaldelijk door hem is geschilderd en ook door anderen is gecopieerd. Het is bekend, dat hij in werken van Waterloo en Bartholomeus van der Helst de figuren schilderde. Litt. en opgave zijner werken bij Wurzbach, Niederl. Künstlerlexikon.