Tactiek

betekenis & definitie

Tactiek - leer van het gebruik der krijgsmacht in het gevecht; onderscheiden in een elementaire en een toegepaste tactiek, waarvan de eerste alleen den vorm, waarin en de wijze, waarop elk der wapensoorten het gevecht voert, beschouwt, terwijl de laatste meer het oog gevestigd houdt op het optreden van troepenlichamen, waarin verschillende wapens onderling verbonden voorkomen; deze onderscheiding is echter niet streng vol te houden ; zij dient dan ook slechts voor eerstbeginnenden bij de studie der tactiek. Tot de toegepaste t. rekent men ook, hoewel niet geheel juist, de marschleer, de legering en verpleging van troepen, alsmede den veiligheidsdienst. Tactische eenheid is het troependeel, uit één wapensoort bestaande, van zoodanige sterkte en samenstelling (munitie, geneeskundig personeel en materieel, telephoon, ordonnansen, verplegingsmaterieel), dat het binnen zekere grenzen een opdracht op het gevechtsveld zelfstandig kan uitvoeren; tactisch verband: verband, dat tusschen de samenstellende deelen van een met een tactische opdracht belaste troepenafdeeling noodig is, het terrein en de houding des vijands daarbij in aanmerking genomen. (Zie STRATEGIE).