Krafft (Adam), geboren omstreeks 1440, waarschijnlijk te Neurenberg en aldaar overleden in 1507, Duitsch beeldhouwer uit de Nurnbergsche School, wiens werk een goed voorbeeld is van de Duitsche Renaissance in haar eerste opkomst (realisme in het portret), terwijl de Gotische vormentaal nog bijna geheel behouden blijft. Het vroegst gedateerde werk is van 1497, een relief in de Waag, dat een levendige voorstelling geeft van het wegen der waren. Latere werken zijn een aantal grafmonumenten, zooals o. a. het Sebald Schreyers graf in de Sebalduskerk en een monument voor de familie Pergerstorff in de O. L. Vrouwekerk, maar vooral moet genoemd worden het Sacramentshuis in de St. Laurentiuskerk (1493—1500), gesticht door den bekenden Nurnberger Hans Imhof, dat in zijn pyramidalen vorm tot aan de gewelven omhoog reikt.
Het is versierd met voorstellingen uit Christus’ lijden en omgeven met kleine statuetten, terwijl de fialen en kogels in den meest uitgewerkten en grilligen Gotischen vorm zijn aangebracht. Aan den voet hurken drie figuren (Adam Krafft en zijn medehelpers) als dragers van het geheel. Ook verdienen vermelding de zeven Staties van den Kruisgang van Christus, reliefs die hij van de Diergaardepoort tot aan de Johanneskerk plaatste. Hierin vertoont hij den eerlijken, eenvoudigen, realistischen stijl, dien men in het algemeen aan de Nurnbergsche School mag toeschrijven. Litt.: Daun, Adam K. und die Künstler seiner Zeit (Berlin 1897). Dezelfde, Adam K. und Peter Vischer (Bielefeld 1905).
