Hallstattperiode - het praehistorische z.g. IJzeren tijdperk (800-500 vóór Chr.), zoogenaamd naar het dorp Hallstatt in Oostenrijk, dat de rijkste vindplaats is geweest der wapens, gebruiks- en kunstvoorwerpen uit dien tijd. De ornamentiek dezer voorwerpen, die op een zeer vergevorderd stadium van ontwikkeling en in de periode zelf toenemende welvaart wijst, is hoofdzakelijk samengesteld uit vlecht- en weefselmotieven z.g. „Punktund Kreisornament” cirkels en spiralen, enz. meermalen verrijkt met mensch- en diergestalten, die dan zeer primitief en slechts — in hoofdzaak — vorm-aanduidend zijn gemodelleerd. Litt.
Soph. Müller, Urgeschichte Europas (Straszburg 1905) met uitvoerige litteratuuropgave; Ernst Grosse, Die Anfänge der Kunst, 1893; Max Verworn, Die Anfänge der Kunst, Verslag G. Vischer in Jena, 1909.
