Geschutsconstructie - (krijgsk.). Niet slechts door gebruik van deugdelijk geschutmetaal, maar ook door de samenstelling van den vuurmond, d. i. door de g. tracht men den vuurmond tegen zeer hooge spanningen der buskruitgassen bestand te maken, zonder het gewicht van den vuurmond te zeer te moeten verhoogen. Beginsel is, den zielwand uit meer dan een laag te doen bestaan. Op de binnenste laag, de kern of kernbuis, wordt door de omliggende lagen een voortdurende druk naar binnen uitgeoefend, die het weerstandsvermogen tegen een gasdruk sterk verhoogt. De voornaamste g. zijn: Staaldr aadkanonnen, naar den uitvinder ook Longridge-geschut genoemd, voornamelijk in Engeland vervaardigd; om de kernbuis worden verschillende lagen staaldraad met verschillende spanningen gewikkeld; theoretisch goed, doch in praktijk minder dan andere constructies. — Mantelconstructie (zie figuur), Mantelconstructie (Ned.
Stalen kanon van 6 c.M.). K kern of kernbuis, bevat de ziel Z. M, mantel, bevat ligplaats voor het sluitstuk L. Mr., moer, belet onderlinge verschuiving van kern en mantel, wordt thans vrijwel algemeen voor licht geschut toegepast; om de koude kernbuis wordt de verwarmde mantel geschoven, zoodatbij afkoeling de vereischte spanning ontstaat. Licht stalen geschut, vervaardigd volgens het door Ehrhardt uitgevonden „Pressverfahren”; schijnt geen mantel noodig te hebben. — Ringconstructie, zie figuur, voor zwaardere vuurmonden; de mantel is vervangen door één of meer lagen van een aantal naast elkander liggende ringen, die alle in warmen toestand worden geschoven om de koude kernbuis of om een andere binnenliggende laag ringen. — Mantelringconstr uctie, een samenvoeging van de beide voorgaande voor zeer zwaar geschut. Zie bronnen, genoemd bij GESCHUT en G. Kaiser, Construction der gezogenen Geschützröhre.
