Galgen - (scheepsb.), 1) g. voor het beleggen der halende parten van loopend touwwerk, bestaan uit twee vertikale stijlen met een dwarsbalk er over. Zij komen alleen op zeilschepen voor en staan onmiddellijk vóór of achter de masten.
2) g. dienen aan boord van schepen om waarlooze rondhouten op te leggen; worden ook wel koebrug genoemd. Zij staan meestal midscheeps en bestaan uit drie balken, twee staande stijlen en een dwarsbalk er overheen.
3) Op treilers of trawlers worden vier stuks g. gebruikt voor het ophalen van het sleepnet. Het zijn U-vormig gebogen staven ijzer, door knieplaten op het dek verbonden, waaraan bovenin een schijf hangt, waar de sleeplijn over loopt. Zij staan aan weerszijden tegen boord, iets schuin naar buiten, zoodat de schijf buiten boord komt. De twee voorste g staan ongeveer ter plaatse van den fokkemast, de twee achterste ongeveer bij den achtermast, afhankelijk van de netopening.
