Fulda - 1) bronrivier van de Weser, ontspringt in het Rhöngebergte, op den Wasserkuppe, 20 K.M. van Fulda, stroomt langs Fulda en Kassei en vereenigt zich bij Münden met de Werra tot de Weser.
2) stad in de Pruis. prov. Hessen-Nassau, a. d. gelijkn. rivier, ruim 20.000 inw., gelegen aan den belangrijken verkeersweg, van het N. van Kassei en van het O. van Eisenach (samenkomende in Bebra), die het Fuldagebied met dat van de Main verbindt. Begraafplaats van den bisschop Bonifatius, die er in 744 een klooster stichtte, dat van groote beteekenis werd voor de Christenprediking onder de Saksen en de beoefening van de wetenschap onder de Karolingen. De kloosterschool ontwikkelde zich bijzonder onder Hrabanus Maurus, die waarschijnlijk ook de in 822 gewijde St. Michaelskerk (met krypt) gebouwd heeft. F. was vroeger een bisdom, van 1803—1806 een bezitting van het huis van Oranje; in 1815 werd het met Pruisen vereenigd.
