Feye (Henricus Joannes), geb. 1820 te Amsterdam, overl. 1894 te Leuven. Studeerde aan het Klein-seminarie Hageveld en Warmond en promoveerde aan het Collegium Gregorianum en de Sapienza te Rome in de theologie. In Rome studeerde hij vooral Kerkelijk recht. In 1847 haalde hij een tweede doctoraat nl. in Kerkelijk recht te Leuven met een Dissertatio de matrimoniis mixtis.
Van ’48—50 doceerde hij te Warmond Kerkel. recht, en werkte tegelijkertijd mede aan De Katholiek. Toen in 1852 prof. Marianus Verhoeven, zijn vroegere leermeester, stierf, werd F. naar Leuven geroepen en bleef daar 36 jaren professor in het Kerkelijk recht. Hier gaf hij uit: De Impedimentis et dispensationibus matrimonialibus. In 1867, bij de voorbereiding van het algemeen concilie, ging hij als consultor naar Rome, werd tevens gekozen als secretaris der commissie voor hervormingsplannen der kerkelijke tucht. Om zijn verdiensten later tot pauselijk huisprelaat benoemd. In 1886 vroeg hij ontslag als professor, bleef echter te Leuven wonen en stierf daar.