Calamiteuse polders - inzonderheid in Zeeland, zijn p. welke de lasten van hunne verdediging tegen de zee niet kunnen dragen. Calamiteus-verklaring volgt op aanvraag van den betrokken polder door de Prov. Staten van Zeeland, behoudens Koninklijke goedkeuring (Wet van 19 Juli 1870, Stbl. No. 119 en Reglement voor de calamiteuse polders en waterschappen in Zeeland van 11 Aug. 1871).
De calamiteus-verklaarde polder betaalt gedurende 5 jaren na de verklaring een „dijkgeschot”, bestaande uit de geheele onzuivere opbrengst der landerijen en daarna uit de helft daarvan. Polders, welke onmiddellijk aan den polder grenzende binnendijken moeten onderhouden, kunnen worden verplicht tot eene bijdrage. Wat te kort komt, wordt voor 1/3 door de provincie Zeeland en voor 2/3 door het Rijk betaald. Uit calamiteuse en bijdragende polders wordt een „calamiteus waterschap” opgericht, welks bestuur door den Koning wordt benoemd. Gedeput. Staten hebben een ingrijpend toezicht op de calamiteuse waterschappen. — Op deze wijze is een zeer goede organisatie verkregen om landverlies tegen te gaan en de lasten over belanghebbenden te verdeelen.
