Brücke (Ernst Wilhelm, Ritter von), geb. 1819 te Berlijn, overl. 1892 te Weenen. Studeerde in Berlijn en in Heidelberg; werd na zijne studie prosector te Berlijn. 1846 leeraar in anatomie aan de Akademie für bildende Künste, werd B. in 1848 hoogleeraar in de physiologie in Koningsbergen, 1849 in Weenen. Het meest bekend zijn zijne werken over het oog, het gezicht en de spraak.
Hij werkte een systeem uit, dat daarin bestaat, dat de lettersoorten, waarmede gedrukt wordt, slechts teekens zijn voor den stand der organen, die bij het spreken werkzaam zijn. Zoodoende zou men een taal kunnen leeren, zonder die ooit gehoord te hebben. ([Ueber eine neue Methode der phonetischen Transcription). Hij heeft zich ook op het gebied van de optiek bewogen door de constructie van een binoculair loupe.
