Bleibtreu

betekenis & definitie

Bleibtreu - Bleibtrue (Karl), Duitsch schrijver, geb. 1859, die reeds naam gemaakt had met zijn Dies Irae (’82), een dichterl. beschrijving van den slag bij Sedan, en met zijn drama Seine Tochter (’86,) toen hij met het zeer oppervl. geschreven vlugschrift Revolution der Literatur (’86) zich als leider opwierp van het voor zijne nieuwe principes strijdende jonge schrijversgeslacht. — B. heeft zeer veel geschreven: Lyrisches Tagebuch (’85) en andere lyr. werken, w.o. Welt und Wille (’86); drama’s, w.o. Weltgericht (’88), Ein Faust der Tat (’89), Die Edelsten der Nation (’01), beschrijvingen van veldslagen: Aspern (’02), Cromwell bei Marston Moor (’04), e.a.; novellen en romans w.o. Schlechte Gesellschaft (’85), Gröszenwahn (’88), maar een werk van blijvende waarde is hem nooit gelukt, daar het hem aan gevoel voor den vorm ten eenenmale ontbreekt.