Barnabas (Aram., zoon der opwekking, d. w. z. bezield spreker), naam in den apostelkring te Jeruzalem gegeven aan zekeren Leviet uit Cyprus, Jozef. Hij gaf het voorbeeld bij de gemeenschap van goederen, Hand. 4 : 36, 37. Den bekeerden Paulus leidde hij eerst te Jeruzalem, later te Antiochië in, werkte en reisde met hem samen op de eerste zendingsreis. Later ontstond een tijdelijke verwijdering om zijn neef Markus. Sommigen o. a. F. Blass, schrijven B. Hebreën toe. Volgens de overlevering zou B. o. a. de kerk te Milaan hebben gesticht. Hem wordt toegeschreven de z.g. Brief van Barnabas, een onecht Alexandrijnsch geschrift uit het jaar 95 of 96 n. C. (volgens anderen 131), dat op zeer allegorische wijze het Jodendom bestrijdt. Vg. A. van Veldhuizen, De brief van Barnabas, 1901.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
