Achenbach (Prof. Dr. Oswald), Duitsch landschapschilder, geb. 2 Febr. 1827 te Dusseldorf, gest. 1 Febr. 1905 aldaar. A. was een leerling van de Dusseldorfsche Akademie, die hij van zijn 12e jaar af bezocht. Op zijn 14e jaar ging hij naar de schilderklasse over en kwam zoo onder de leiding van zijn toen reeds beroemden broeder Andreas A. A. maakte studiereizen in het Beiersch gebergte, Zwitserland en boven-Italië; later vertoefde hij voornamelijk in de omstreken v. Napels, Venetië en te Rome zelf.
Het aantal van de door hem geschilderde Zuid-Italiaansche landschappen is zeer groot. Tot 1872 is hij zelf leeraar aan de Akademie te D. geweest. A. was een der meest productieve Duitsche schilders.
De moderne Duitsche kritiek over A.’s werk is niet zoo gunstig meer. Wat men eenmaal zoozeer bewonderde als naturalistisch, althans als realitisch streven en waarom men A. tegenover de kunstenaars van de oudere richting, (Rottmann, v.) vierde, als een nieuw ontdekker van Italië, schijnt den tegenwoordigen beoordeelaars veelal gemaakt en tooneelachtig. Dit laatste geldt vooral voor A.’s figuren, waarmee hij zijn landschappen stoffeerde. Hij schrikte er niet voor terug groote optochten, processies, ruiterstoeten etc. te schilderen, niet zonder virtuositeit, maar naar ons tegenwoordig oordeel toch meer kunstig bijeengeschikt dan werkelijk bepaalde indrukken uit de natuur weergevend. Nederlandsche critici en het Nederlandsch publiek zijn reeds vroeg bepaald afkeerig geweest van deze in hun oogen bonte, soms „uiterlijke” en „valsche” kunst. Men dient echter niet te vergeten, dat A.’s werken voor het publiek van een anderen tijd en voor Duitschland geschilderd zijn, en dat het absolute waardeeren of afkeuren van buitenlandsche en andere kunst slechts een zeer problematische geldigheid heeft.
A.’s schilderijen vindt men bijna in elke openbare Duitsche verzameling. Een lijst zijner werken bij Boetticher, Malerwerke des 19en Jahrh. Litho’s naar A.’s werk vermeldt Meyers Künstlerlexikon. Voor de literatuur zie Thieme-Beckers Künstlerlexikon. Verder o.a. Gurlitt, Die Deutsche Kunst des 19en Jahrh.; Muther, Geschichte der Malerei im 19en Jahrh.
