m., het kappen van bomen uiteen bos, zonder het bosverband aan te tasten.
Bij de uitkap blijven alle niet-kaprijpe bomen staan; deze kunnen, gebruik makend van de door de uitkap geschapen ruimte, doorgroeien tot ook zij kaprijp zijn geworden. Bomen worden kaprijp door het bereiken van bepaalde afmetingen of omdat zij moeten wijken om andere bomen de ruimte voor verdere groei te geven. Als men alleen het criterium van het bereiken van een bepaalde afmeting hanteert, kan uitkap gevaarlijk worden voor het voortbestaan van het bos, doordat de krachtigste bomen geveld worden zonder zorg te besteden aan de ontwikkeling van de overige. Bij een goede regeling van de uitkap is het mogelijk te komen tot een plenterbos.
