m., ziekte bij graangewassen, veroorzaakt door schimmels van het geslacht Ustilago.
(e) De sporen van deze →brand kiemen tijdens de bloei van de planten en infecteren de jonge vruchtbeginsels. De schimmel blijft over in de geoogste graankorrels, die er op het oog normaal uitzien. Tijdens de kieming van de korrel en de strekking van de stengel groeit de schimmel mee met het vegetatiepunt. Pas bij het te voorschijn komen van de aar blijkt de aantasting; de bloeiwijze is zwart door grote hoeveelheden donkere, dikwandige sporen, die tenslotte verstuiven met de wind en een kale aarspil achterlaten. Tijdens de bloei in het gewas brengen ze nieuwe infecties teweeg. Stuifbrand komt voor bij tarwe, gerst, haver en andere Gramineae; bij haver dringt de schimmel bij infectie tijdens de bloei niet tot in het embryo door. De in het zaad aanwezige schimmel kan geëlimineerd worden met behulp van warm water en met systemische middelen.
