(stenigde, heeft gestenigd), met stenen naar iemand werpen om hem te doden.
(e) Stenigen is een vorm van uitstoting uit de gemeenschap: een doden ‘uit de verte’, waaraan allen deelnemen (opdat de schuld over de gehele gemeenschap verdeeld en zo geneutraliseerd wordt) en waardoor de ‘besmettingshaard’ uit de weg wordt geruimd. Niet zelden gaat men met de steniging door totdat de gestrafte begraven ligt onder een berg stenen; dan pas is de uitstoting volkomen. Stenigen kwam in het oude Israël voor als door de Mozaïsche wet voorgeschreven doodstraf bij godslastering, afgoderij en overspel. Daarnaast kwam het incidenteel voor als uiting van volkswoede (➝Stefanus). In de islamitische wereld is de steniging in principe gehandhaafd gebleven en wordt in enkele landen ook nog toegepast, m.n. ten aanzien van overspelige vrouwen.
