v., overheidsinstantie die belast is met het toezicht op de deugdelijkheid van schepen.
De scheepvaartinspectie is een in Nederland in 1909 ingestelde staatsdienst, ressorterend onder het Ministerie van Verkeer en Waterstaat en belast met het toezicht op alle onder de Schepenwet vallende schepen ten aanzien van de bouw, eventuele grote reparaties, het vooronderzoek bij scheepsrampen, het onderzoek van geschillen tussen werkgevers en werknemers wat de arbeid aan boord betreft en het eventueel aanbrengen daarvan bij de Raad voor de Scheepvaart. Verder heeft de scheepvaartinspectie tot taak de juiste plaats en het teken van het diepgangsmerk op de scheepshuid vast te stellen, de brandstof-, drinkwateren ladingtanks op lekken te onderzoeken, de dekken en schotten op waterdichtheid te controleren en de lasnaden met röntgenstralen te controleren.
In België wordt het toezicht op de veiligheid der schepen uitgeoefend door de zeevaartinspectiedienst en de waterschout. De Onderzoeksraad voor de Zeevaart is belast met het vaststellen van de oorzaken van de zeevaartongevallen. Met de geschillen inzake arbeidsvoorwaarden ligt sinds 1.11.1970 de rechtsmacht bij de arbeidsrechtbank.