v./m./o., kleurloze organische vloeistof met onaangename geur, C4H5N.
Pyridine werd in 1846 door Anderson ontdekt in beenderolie. Het heeft een kookpunt van 115 °C en een smeltpunt van -42 °C. Het is in alle verhoudingen mengbaar met water; de oplossing is zwak basisch. Pyridine geeft met zuren zouten en bezit de eigenschappen van een tertiaire amine. De waterstofatomen in het pyridinemolecuul kunnen worden gesubstitueerd door chloorof broomatomen, door een nitro(-N02) of sulfonzuurgroep (-S03H). De elektrofiele substituties verlopen bij pyridine veel moeilijker dan bij benzeen.
Er zijn drie isomere monosubstitutieprodukten mogelijk. Door reductie gaat pyridine over in hexahydro-pyridine of piperidine. Pyridine en haarmethylhomologen(picoftnen) komen in kleine hoeveelheden voor in steenkolenteer en worden hieruit technisch gewonnen.
