v., het verschijnsel dat soms verscheidene spermacellen in de eicel binnendringen, waarvan er één versmelt met de kern van de eicel.
(e) Bij polyspermie gaan de overtollige spermatozoën tenslotte verloren. Een dergelijke (fysiologische) polyspermie vindt men b.v. bij haaien. Hier blijkt dubbele bevruchting vermeden te worden doordat de delingsspoelen der verschillende spermatozoën elkaar afstoten. Men kan door chemische middelen de weerstand van de eicel tegen het binnendringen van meer dan één spermatozo verminderen. Indien meer spermatozoën met de eicelkern versmelten, voert dit steeds tot een afwijkende ontwikkeling (b.v. →-polyploïdie).
