naam van een Amerikaanse onderwater af te vuren raket met vaste brandstof en nucleaire lading. Na in 1958 te zijn getest, is dit type in 1961 operationeel in gebruik genomen bij de onderzeebooteenheden van de Amerikaanse marine.
Polaris-produktie bij de Lockheedfabrieken eindigde in 1968, toen in totaal 1409 exemplaren van verschillend model waren vervaardigd. De Polaris A3 versie, voorzien van drie nucleaire ladingen, is in gebruik bij 10 Amerikaanse onderzeeboten met 16 lanceerbuizen elk en voorts bij vier onderzeeboten van de Britse marine. De drie nucleaire ladingen van de Polaris A3 hebben een kracht van 200 kiloton. Bij de Britse Polarisraketten worden die vervangen door een zestal ladingen van 40 kiloton elk. Deze zes kernladingen kunnen een doelspreiding hebben van 70 kilometer, dit in tegenstelling tot de driekoppige lading die binnen een gebied van 1 kilometer zou neerkomen. Opvolgers van de Polaris zijn de Poseidon en de Trident I en II.